Lets hyve

Wat een leuke uitvinding is dat hyves toch! Zeker met verjaardagen, nu probeer ik altijd wel aan die dagen te denken, maar dat lukt niet altijd. Maar sinds dat ik lid van de hyves ben ( wel bedankt Ans) gaat het me aardig af. Want van wie je "vriendjes" zijn krijg je automatisch de verjaardagen door en meestal wel een paar dagen van te voren. Dit resulteerd soms ook wel in een te vroeg verzonden wens, máár......... beter te vroeg dan nooit. Je hebt er tenminste wel aan gedacht............

Ach en verder is het leven in Leiderdorp niet zo spectaculair; gewoon alles gaat z'n gangetje, man lief aan het werk, kinders druk met school, ja een regelrecht genot: Allebei in het eindexamen jaar!!!! Hormonen én zenuwen wisselen elkaar met grote regelmaat af. Laurens had gisteren een mondeling Duits, maar zenuwachtig was hij niet, nee alleen maar hartstikke misselijk, raar he?
Jammer voor hem was het eindresultaat er dan ook naar... 4,5, maar goed hij mag het herkansen en als hij z'n zenuwen in bedwang kan houden moet het goed gaan. Hij had er al goed voor geleerd maar soms nekken die rare zenuwen je gewoon.
Ben benieuwd naar z'n Engels mondeling, want die heeft Laurens vandaag...........

Deborah moet straks een presentatie houden over het "Minor"onderwerp d.w.z. in groepsverband kies je een onderwerp, daar krijg je op maandag een college over en aan het einde van de week mag een van de groepsleden het presenteren. Lucky Deb, zij mag zo meteen.
Hopelijk knikken d'r knieën niet meer zo.

En verder wachten wij op het mooie weer..............heb echt wel behoefte aan een beetje zon op de huid, maar ja wie niet. We wachten af.......

VERJAARDAGEN!!

Ja het is weer gebeurd, ik ben een jaar ouder (misschien ook wel wijzer) geworden , ja een dame vraag je niet naar haar leeftijd, maar aangezien ik geen dame ben vertel ik het zelf maar: 45 ben ik geworden en onze Deborah wordt a.s. woensdag 22 jaar. Maar omdat de maanden maart en april altijd in onze families volgepakt zitten met verjaardagen, hebben Deborah en ik een aantal jaar gelden besloten om onze verjaardagen sámen te vieren. Vaak op Deb d'r dag 2 april of soms op mijn dag 27 maart, maar een enkele keer doen we het er tussen in. Zo ook in dit weekeinde.

Samen met onze familie en vrienden hebben wij deze heugelijke feiten gevierd, heel gezellig, maar óók bere laat geworden ook dankzij de zomertijd die gister is ingevoerd.
Onze gasten waren vanaf een uur of negen welkom, lekker gelijk aan de borrel met lekkere hapjes doorRon en ANja gemaakt. Helaas waren een aantal mensen verhinderd, maar gelukkig waren de meesten er. De stemming zat er vanaf het begin al lekker in, iedereen kletste lekker met elkaar, mensen die elkaar al lang kenden, maar ook mensen die elkaar pas hadden ontmoet. Lody en mijn vriendinnetje Erica, bijvoorbeeld; hadden elkaar nog nooit ontmoet, maar de klik was er beslist, er is geloof ik zelfs al een afspraak gemaakt voor van de zomer.

Al met al was het onwijs gezellig en werd het nog net géén licht voor we naar bed gingen, maar de avond was er één om op terug te kijken en daarbij zijn Deborah en ik door iedereen wáánzinnig verwend. Nogmaals dank jullie wel allemaal.

A TRIP TO MEMORYLANE

Zoals eerder gemeld heb ik van Ans een onwijs leuk cadeau voor mijn verjaardag gekregen: een fotoboek met allemaal foto's uit (van) de Oude Doos.

En misschien zijn niet alle babyfoto's van mij, maar leuk zijn ze wel!!

Een selectie hieruit wil ik jullie niet onthouden.

Editie.NL

Gisteren zijn Deborah en ik nieuwe onderdelen (lees motorkap en radiateur) voor haar gebutste Cuore gaan halen in de buurt van Rotterdam en op de terugweg bedachten wij, kom laten we eens langs de Ikea in Delft gaan. Altijd leuk zo'n koopjes expeditie. Zo gezegd zo gedaan. Auto in de parkeergarage en wij op pad. Lopen we langs de parkeerplaatsen, staat er een Renault met de motorkap open, zeg nog tegen Deborah, heeft hij even pech. Ja leuk hoor, springt de man ineens te voorschijn met een microfoon en camera en duwt die onder onze neus, met de vraag : "weet U waar het oliepeilstokje zit". Werd er een item opgenomen voor RTL-4 Editie.nl, hoe goed kent u uw auto en is uw garage te vertrouwen. Maar natuurlijk wisten wij zelfs bij een Renault het oliepeilstokje te vinden, eruit te halen, af te vegen én opnieuw de olie te peilen. Ja had ie niet gedacht, zei ook met enige bewondering in de stem: "Nou u bent goed op de hoogte". Daarna vroeg de man aan Deborah, weet jij dan waar de remvloeistof bij gevuld moet worden?? In zijn stem klonk een sprankje hoop, zo van dat weet je toch lekker niet. Deb natuurlijk ook niet voor een kleintje vervaard en duikt met d'r hoofd onder de motorkap; "geloof hier, waar op staat break-fluid ?" Nog wat gelach en wat gekeuvel, wij de Ikea in en lekker eerst even geluchnt en daarna leuke "hebbedingetjes"scoren. Nieuwe oven wanten, onderzetters en wel allemaal voor weinig. Wij naar huis en een beetje lacherig om tien over zes voor de buis, want Editie.nl wordt om kwart over zes uitgezonden. En ja hoor daar was de leader over het item, wij toch wel een beetje nerveus nu, stel je voor dat Joop van der Ende dit ziet en zegt: "op hun heb ik m'n hele leven gewacht, zij worden de sterren van GTST of een ze krijgen een eigen talk-show". 'T zal je maar gebeuren.

Maar goed, wij verder kijken en wat denk je?? Dag tv- carriere........... Wij wisten n.l. te goed hoe e.e.a. in z'n werk ging. Hadden dus NUL entertainmentwaarde, grrrrrr. Nee dan die domme dozen die wél werden uitgezonden: Goh meneer een oliepeilstokje, hihihi, wat is dat???? Ben echt wel blij met m'n haarkleur en de daarbij behorende intelligentie, maar soms, heel soms kan het best wel leuk zijn om iets niet te weten...................

Pure nostalgie

Maandagavond kwam ik uit mijn werk en weet je er was post, voor mij helemaal alleen, uit Hong Kong. Dacht was dat nou, en nieuwsgierig als ik ben heb gelijk de enveloppe opengerukt( ja echt waar). En weet je wat dat was? Een fotalbum door Ans in HK gemaakt met allemaal foto's uit onze jeugd, maar met voornamelijk babyfoto's van mij. Ter ere van mijn a.s. 45ste verjaardag.
Echt pure nostalgie........ helemaal geweldig.

Nu wilde ik jullie mee laten genieten van een aantal foto's misschien kennen jullie die wel o.a. een waar Ans en ik verkleed zijn als cowboy's, maar.... krijg ze vanuit de hotmail niet op het blog gekopierd. Jammer, Jammer.

Ik weet Het!!!

Gisteren kreeg ik een heel subtiel berichtje van mijn zus Ans: Dat ze al twee weken tegen het zelfde blog aan zat te kijken en of dat ik het "even" wilde updaten. Ach en ik ben de rotste niet dus........

Het is niet zo dat er niks gebeurd is in de afgelopen tijd bij de familie Demmenie, in tegendeel eigenlijk veel en veel te veel op op te schrijven. Ik krijg dan ook subiet last van een "writersblock". Waar te beginnen en wat te vertellen. Nou laten we dan maar bij het eerste beginnen:

Ron heeft sinds twee weken weer een baan en is daar héél druk mee, had n.l. een inwerk periode van 1 1/2 dag. Best relexed nietwaar? Hij is aan de slag gegaan als inkoper van staal, het maakt hem niks uit of ie nou auto's gebouwen, diensten of staal in moet kopen. Draait ie z'n hand niet voor om. Nou zul je moi niet horen klagen dát Ron weer wat doet, maar er kan hier ook nooit iets "normaal" gaan. Ik bedoel, de ene dag een gesprek (als gevolg van vele daaraan voorafgaand) en de andere dag beginnen(!) Ja, ja zo gaat dat dan bij de familie Demmenie, wij doen géén halve zaken. Maar dáár moet je als gezin toch ook weer even "inkomen". Ik was natuurlijk best wel verwend, als ik ging werken, zorgde Ron voor de rest...... Tja, dat was nu dus over en na een heleboel practisch geregel en afspraken maken met het gezin, loopt dat dus weer.

Onze Deborah zit in haar laatste periode voor dat ze haar Fysio- papiertje op zak heeft, dus druk, druk, druk. Dit is echt blokken. Daarbij nog werken voor haar vakantie( 10 dagen surfen in Frankrijk van de zomer), dus Deb is best wel busy. Zo druk dat ze afgelopen donderdag haar lieve kleine Cuore op de achterkant van een hele grote, maar vooral hele stevige Hyundai Santa Fé(jeepachtige) parkeerde. Een kleine kopstaart voor de dame!! Gelukkig mankeerde Deb zelf, afgezien van een "beetje"(understatement) spierpijn niks, alleen de Cuore is er slechter aan toe:
Op gekruld motorkapje( grappig joh, de afdruk van de trekhaak van de voorganger zit bij Deb d'r motorkap ergens in het midden), verbogen bumpertje...... heel zielig voor de Cuore. Misschien ga ik d'r wel opgeven voor de grote beurt. Maar goed dat is maar blik, ben allang blij dat ze zelf niks mankeert.

Dan ons lekkere ding Laurens, zit óók in het examenjaar VMBO. Leuk hoor, speling van het lot,
twéé kinderen in één gezin in het examenjaar. Hoezo? Nooit een saai moment hoor, dan is de een weer wat kwijt, dan weer de ander, kijken ook nog eens naar elkaar zo van heb jíj het soms wegggemaakt?? Regelmatig vliegt én het hormoonpeil en de adrealine hier omhoog. Nee hoor, Laurens doet ontzettend zijn best en we duimen voor hem dat het allemaal gaat lukken. Gelukkig heeft ie een heel leuk vriendinnetje, Roos en ze gaan al een paar maanden met elkaar.
Daarbij heeft Laurens een gezellig baantje, twee avonden in de week Indische maaltijden bezorgen voor de lokale Indo( is er trouwens maar 1 van in Leiderdorp) en 1 avond op zaterdag avond werkt hij in het restaurant van die zelfde Indo. Gisteren nam hij van die sesam/karamel koekjes mee. Die heten toch Ting ting?? ( jeugd sentiment).

En met mij? met mij gaat alles goed, afgezien van een paar pijntjes hier en daar gaat deze dame op naar de 45!! Goh, kan al bijna m'n seniorenpas aanvragen!! Lekker aan het werk en weer wennen aan de nieuwe omstandigheden. Nou kan je zeggen dat went best snel hoor!!

It's a beautifull day, the sun is shinning..........

FINDING NEMO....

Soms, heel soms wordt een mens bevangen door nieuwsgierigheid; wij dus ook want niets menselijks is ons vreemd. Kennissen van ons hebben het recent weleens gehad over NEMO in Amsterdam en het toeval wil dat Ron daar binnenkort eens gaat praten. Om eens te kijken wat dat NEMO inhoudt zijn we vandaag eens gaan neuzen. Nou dit hadden we moeten doen toen die gasten klein waren!!!! Ontzettend leuk zeg, allerlei wetenschappelijke proefjes e.d. op kinderlijk niveau. Dus ook voor mij te begrijpen.

Nee zonder dollen, hartstikke leuk.

En nadat we in NEMO uitegekeken waren, zijn we als echte toeristen ook het namaak "VOC"schip gaan bekijken. Wat waren die mensen klein vroeger zeg!

Daarna zijn we nog een lekker eindje gaan lopen richting het Waterlooplein, denk dat het daar op zaterdag erg gezellig zal zijn, maar op zondag uitgestorven. Dus zijn we maar een beetje daar door de buurt gaan wandelen en weet je waar we terecht kwamen in de straat waar een scene is opgenomen van de film "Alles is Liefde". Deborah had een dejavú, maar hier was ze écht nog nooit geweest...... het lampje ging branden en Deb zei dat deze straat gebruikt was in de film.

CARNAVAL IN RAAMSDONKVEER

Ja, ja na zoveel jaren het er over hebben is het dan eindelijk gebeurd. We zijn naar een het carnaval geweest!!! Dit moet ik even toelichten: sinds enige tijd zijn we in het bezit van digitale televisie én diverse regionale zenders. Je komt dan eigenlijk door heel Nederland vanuit de luie stoel. Op Omroep Brabant hebben we ook de aanloop naar Carnaval gezien en zoals gezegd hebben we het er al járen over om er eens naar toe te gaan. Vanmorgen tijdens ons lekkere ontbijtje keken we naar de optochten van gister en ja we besloten ter plekke om te gaan kijken. Maar waar? Volgens mij heeft Ron met ogen dicht een plaats geprikt of zo, maar eerder denk ik dat praktische redenen hier ten grondslag aan liggen: dichterbij dan bv Heerlen ofzo. Vanuit ons was Raamsdonkveer maar een uurtje rijden. Nou heb altijd gedacht dat er een steekje loos moest zijn mensen die zóóó uitbundig iets te vieren hebben, maar een mens wordt er gewoon door aangestoken. Uitgedoste mensen: en natuurlijk zullen er mensen zijn die de kledingverhuur bedrijven hebben geplunderd, maar over het algemeen meende ik toch vele uurtjes van creatieve huisnijverheid te hebben bewonderd. Hartstikke leuk en die praalwagens, wat een werk moet daar in zitten zeg. En dan de sfeer, heel gemoedelijk. Dat had Deborah gisteravond ook al meegemaakt toen ze met studiegenoten naar Breda is geweest. Eerst zag ze er wel een beetje tegenop, máár ook zij is helemaal om.

LANG LEVE CARNAVAL!!

NAAR ANDY EN MARRY

Gisteren zijn Ron en ik in de auto gestapt en naar Nunspeet gereden om een bakkie te doen bij Andy en Marry, uiteraard eerst gebeld, maar om plm. 14.00 belden we aan. Je doet er toch altijd langer over dan je denkt en ik moet zeggen het was natuurlijk wel weer enige tijd geleden dat het ritje hebben gemaakt.

Nou als je denkt dat je uiterlijk gezien een zieke vrouw aantreft, nou dan heb je het mis. Wat een ontzettende sterke vrouw is onze schoonzus. Het vertrouwen dat ze uitstraalt dat het helemaal goed komt. Kan niet anders zeggen dan dat ik een ontzettende bewondering en een nog groter respect voor Marry heb gekregen. Maar ook de liefdevolle verzorging van Andy is daar natuurlijk ook debet aan.
We hebben gezellig aan de koffie gezeten en lekker gekletst over van alles en nog wat. De tijd gaat dan wel weer heel snel en was het moment weer daar om te vertrekken. Na een paar dikke zoenen zijn Ron en ik weer aan het omgekeerde ritje begonnen. Maar eerst zijn we uiteraard bij bakker van Dongen langs gegaan voor de overheerlijke boterkoekpunten!! Tja mag wel niet van "tante Sonja" maar heel soms heeft een mens een SAS moment nodig.

Trouwens leuke schoenen winkel, zo schuin tegenover Osinga( de eeuwige boekhandel). He Ansje, hebben wij heel Nijmegen rond gehobbeld voor de "UGS", wat denk je waar ík ze gekocht heb, in de Centre of Nunspeet!!! Zag ze in het voorbijgaan naar de bakker. Komt goed uit want
einde week krijgen we WINTERSE buien, oftewel het gaat sneeuwen en hagelen. Maar ik heb lekkere warme voetjes.

WELKOM SEPP

Maandag 21 januari j.l. is mijn collegaatje Bianca bevallen van een wolk van een zoon.
Nog geen 6 pond (gelukkig maar, want men had hem véél zwaarder verwacht) ongeveer 50 centimeter lang en een bos donkere haartjes. Kortom een prachtig kindje.
En ik mocht hem al bewonderen de dag na zijn geboorte. Sepp is n.l. ter wereld gekomen in Leiderdorp in het ziekenhuis en héél toevallig moest ik daar vorige week dinsdag ook even zijn en laat ik nou de trotse paps van Sepp tegenkomen en die wist zeker dat mams en Sepp er géén bezwaar tegen zouden hebben als ik heel even mijn hoofd om de hoek zou steken. Inderdaad was dat geen bezwaar en mocht ik de kleine al even aanschouwen.

Ruud en Bianca van harte gefeliciteerd met jullie wonder!!!

DAG ANS.....

Kon kiezen: foto of hoofd draaien..... het laatste bleek véél makkelijker

Winkracht 12, maar tóch even peuken

Vanmorgen in de auto gestapt om Ans uit te zwaaien op Schiphol, eerst nog even twijfel in verband met de zieke logé, maar Ron zei dat ik tocht maar moest gaan. Auto in, auto uit...... fototoestel vergeten, weer in de auto, om halverwege na het graaien naar een kauwgommetje in mijn tas te ontdekken dat ik @#@@#### mijn portemonnee vergeten was thuis. Gelukkig kon ik even wat van m'n zus lenen zodat ik in elk geval weer de parkeer garage uitkwam. Maar nog nadampend van alle comotie heb Ans, Yvon en Mari toch gevonden op Shiphol, waarna we nog een kopje koffie met z'n allen hebben gedronken. Ans nog even een laatste peuk op steken voor de deur en toen was ze er klaar voor. Resoluut nam ze afscheid en ging als een haas op in de menigte. We hebben nog 2 keer naar haar gezwaaid en toen was ze door de douane op weg naar Hong Kong.............

Lieve Ans, een hele goede rustige reis (hoop dat het opstijgen is mee gevallen) wij hebben genoten van je bezoek en tot de volgende keer!!!!

LOGEREN!!

Na een zeer onrustige nacht, tukkie op de bank

Zelfgemaakte patatjes eten op zaterdag

Suzanne, Roos en Danique

Vrijdagmiddag: pannekoeken eten samen met Danique

Vanaf afgelopen vrijdag hebben we een logéetje, Suzanne. Waar Suus in het familieverhaal past is een wel erg lang verhaal, maar laten we het erop houden dat ze aangetrouwde familie is. Karin de mama van Suus ging een weekeindje naar Winterberg en had geen oppas voor Suus en via Jolanda kwam Suus bij ons terecht. Helemaal vreemd voor d'r zijn we niet en Suzanne heeft een "crush" voor Laurens, eigenlijk al sinds dat ze kan praten. Nou met vereende krachten zijn we aan het avontuur begonnen, zelfs Danique en Roos hebben zich ingespannen om het Suzanne zo veel mogelijk naar d'r zin te maken en met een onverwachte logeerpartij van Danique heeft ze het volgens ons best naar d'r zin. Jammer genoeg is ze vannacht een beetje ziekjes geworden. De dames gingen lekker naar bed, zonder gemor en Suus was naar eigen zeggen best een beetje moe. Toen wij naar bed gingen hoorden we haar om mama vragen; daarom hebben we haar maar tussen in genomen, maar allemachtig het leek wel een kolen kacheltje, jahoor ze had en heeft nog steeds flinke koorts. Ze zou met papa naar de verjaardag van Oma gaan, maar ze ligt nu nog steeds te slapen op de bank.................

Dagje weg met de meiden

Afgelopen vrijdag zijn we een dagje op stap geweest met "de meiden"; Ans, Lody, Yvon et moi.

Proberen we elke keer te doen als Ans in Nederland is en soms lukt dat en soms ook niet; nu lukte het dus wel om de agenda's af te stemmen. We zijn naar Nijmegen gegaan.

Ben om 08.15 met Deborah meegereden naar het station en even voor 9 op de trein naar Utrecht gestapt. Thuis natuurlijk een 9292ovtje uitgedraaid. Harstikke makkelijk, staat precies op welk perron je moet hebben. Om plm. 9.30 stopte de trein ook keurig op Utrecht Centraal, perron 19. Gauw uitstappen want het 9292ovtje zegt dat ik 6 minuten heb om naar perron 4B te komen. Dus flink de pas er maar in zetten. 4B gevonden, he er staat geen trein........... ergens achter in wel, daar dan maar naar toe lopen: "eh meneer, gaat deze trein naar Tiel?" "Nee, mevrouwtje deze trein gaat naar Veenendaal en trouwens de trein naar Tiel vertrekt van perron 18". Zegt U perron 18??? Grrrrrrrrrrrrrrrrr, ik kom net van 19. Nou maar weer in galop erug naar perron 18, ja hoor díe kan ik nog net uitzwaaien, shit...... gaat allemaal van onze effectieve shoppingtime af. Nou Lody bellen, wordt ietsepietse later. Nee fijn hoor zo'n 9292ovtje, geweldig!! Maar goed Lody was er op tijd en in de Clio zijn we naar Ans gescheurd, die inmiddels al de nodige koffie achter de kiezen had én de foto's van Linnie al had bekenen. Nou we kregen ook nog een bakkie en daarna zijn we naar de stad vertrokken.

Leuke stad, echt waar met heel veel winkeltje met "voor weinig"in deze tijd. Ans wist niet wat ze zag, in Hong Kong zijn het meestal poppemaatjes. Begrijp me goed, Ans is ook géén bollie, maar de oosterse dames zijn toch net ietsie fragieler, zullen we maar zeggen. Alle koopjes lachten ons van verre al toe met van die mooie labels. En de meiden gingen los. We hebben ons waanzinnig vermaakt, lekker geluncht, nog meer geshopt, nog meer koffie gedronken.

Ons ego werd ook nog bijzonder gestreeld door een meneer in parkeergarage, hij zei: "Meisjes" tegen ons, in de binnen stad viel er letterlijk iemand voor ons ( helaas voor hem met een noodgang van z'n fiets) en vond het winkelpersoneel van de Xenos het nodig om een klant uit te maken voor alles dat mooi en lelijk was. Kortom een zééééér geslaagde dag. Thuis bij Ans hebben we met z'n allen nog onwijs lekker gegeten, Ans had een marokaans stoofpotje met couscous gemaakt. Errug lekker hoor!! Na het eten heeft Lody mij weer naar de trein gebracht en om dat ze tóch weer aan het scheuren was met d'r Clio, kon ík een trein eerder naar huis.

Waar manlief én kindertjes wachtten. Nou meiden, ik heb een erg leuke dag gehad, enne volgende keer weer?????

WAT EEN BEGIN

Het gooien met rijst, heeft dus z'n vruchten afgeworpen

Gisteren ben ik even koffie wezen drinken bij m'n vriendinnetje Paulien. Om zoals we dat noemen "even de week door te nemen", wij kennen elkaar van de zwangerschapsgym van Deborah en Nicky, onze dochters. Nou is onze Nick afgelopen zomer getrouwd, overigens een prachtige bruid, maar wij vroegen ons allemaal al af hoelang het zou duren vóór dat er babysokjes gebreid moesten worden. Nou dat hoeft dus niet lang meer te duren. Nicky ís n.l. zwanger en in augustus uitgerekend, de buitengewone trotse a.s. oma mocht het mij vertellen van Nicky.
Jongens en dan hebben we het erover dat de tijd snel gaat, nou hier blijkt maar weer uit dát het gaat onwijs snel. Nicky en Patrick papa en mama én John en Paulien opa en oma........................

Toch nog één filmpje

HAPPY NEW YEAR!!!!

Prachtig vuurwerk in Zoeterwoude

Marcel heeft zich bijzonder uitgeleefd, hij heeft dit zelf gemaakt



Het nieuwe jaar is al 2 dagen oud, maar allemaal de beste wensen voor 2008 en dat het een jaar mag worden van gezondheid, liefde, geluk, verdraagzaamheid, gezelligheid en waarin alle dromen mogen uitkomen.

Bij de familie Demmenie is het traditie het oude jaar met een behoorlijke berg vuurwerk, het liefst hard knallend maar ook met prachtige fonteinen uit te luiden. Dit doen we dan voor iedereen waarvan we dit jaar afscheid hebben moeten nemen én om alle narigheid van ons af te knallen, maar vooral omdat we het gewoon weg geweldig vinden. Dit is een soort genetisch bepaald óf je wordt ermee besmet. Jaren geleden toen Ron en ik nog verkering hadden, zijn mijn schoonouders en zwagertje Marcel in Nunspeet Oud en Nieuw wezen vieren bij Pa en Ma op de Enkweg. Volgens mij is Marcel toen besmet geraakt met het virus van vuurwerk. Ik zie hem nog zou zitten voor de verwaming aan de Enkweg, want daar lag Pa's vuurwerk te drogen zodat het lekker hard zou knallen. Marcel was net Charlie in Willy Wonka's Chocoladefabriek. Tegenwoordig is Marcel er al het hele jaar bijna mee bezig, maar in de maand December metamorfoost hij in Pyro-technicus Bansai. Dit jaar vierden we allemaal Oud en Nieuw bij mijn schoonmoeder Marijke aan het Jaagpad en Marcel had zich weer bijzonder uitgeleefd. Marcel's eigen dochters vonden het ook prachtig, vooral Amy die kon er geen genoeg van krijgen.