Lets hyve

Wat een leuke uitvinding is dat hyves toch! Zeker met verjaardagen, nu probeer ik altijd wel aan die dagen te denken, maar dat lukt niet altijd. Maar sinds dat ik lid van de hyves ben ( wel bedankt Ans) gaat het me aardig af. Want van wie je "vriendjes" zijn krijg je automatisch de verjaardagen door en meestal wel een paar dagen van te voren. Dit resulteerd soms ook wel in een te vroeg verzonden wens, máár......... beter te vroeg dan nooit. Je hebt er tenminste wel aan gedacht............

Ach en verder is het leven in Leiderdorp niet zo spectaculair; gewoon alles gaat z'n gangetje, man lief aan het werk, kinders druk met school, ja een regelrecht genot: Allebei in het eindexamen jaar!!!! Hormonen én zenuwen wisselen elkaar met grote regelmaat af. Laurens had gisteren een mondeling Duits, maar zenuwachtig was hij niet, nee alleen maar hartstikke misselijk, raar he?
Jammer voor hem was het eindresultaat er dan ook naar... 4,5, maar goed hij mag het herkansen en als hij z'n zenuwen in bedwang kan houden moet het goed gaan. Hij had er al goed voor geleerd maar soms nekken die rare zenuwen je gewoon.
Ben benieuwd naar z'n Engels mondeling, want die heeft Laurens vandaag...........

Deborah moet straks een presentatie houden over het "Minor"onderwerp d.w.z. in groepsverband kies je een onderwerp, daar krijg je op maandag een college over en aan het einde van de week mag een van de groepsleden het presenteren. Lucky Deb, zij mag zo meteen.
Hopelijk knikken d'r knieën niet meer zo.

En verder wachten wij op het mooie weer..............heb echt wel behoefte aan een beetje zon op de huid, maar ja wie niet. We wachten af.......

VERJAARDAGEN!!

Ja het is weer gebeurd, ik ben een jaar ouder (misschien ook wel wijzer) geworden , ja een dame vraag je niet naar haar leeftijd, maar aangezien ik geen dame ben vertel ik het zelf maar: 45 ben ik geworden en onze Deborah wordt a.s. woensdag 22 jaar. Maar omdat de maanden maart en april altijd in onze families volgepakt zitten met verjaardagen, hebben Deborah en ik een aantal jaar gelden besloten om onze verjaardagen sámen te vieren. Vaak op Deb d'r dag 2 april of soms op mijn dag 27 maart, maar een enkele keer doen we het er tussen in. Zo ook in dit weekeinde.

Samen met onze familie en vrienden hebben wij deze heugelijke feiten gevierd, heel gezellig, maar óók bere laat geworden ook dankzij de zomertijd die gister is ingevoerd.
Onze gasten waren vanaf een uur of negen welkom, lekker gelijk aan de borrel met lekkere hapjes doorRon en ANja gemaakt. Helaas waren een aantal mensen verhinderd, maar gelukkig waren de meesten er. De stemming zat er vanaf het begin al lekker in, iedereen kletste lekker met elkaar, mensen die elkaar al lang kenden, maar ook mensen die elkaar pas hadden ontmoet. Lody en mijn vriendinnetje Erica, bijvoorbeeld; hadden elkaar nog nooit ontmoet, maar de klik was er beslist, er is geloof ik zelfs al een afspraak gemaakt voor van de zomer.

Al met al was het onwijs gezellig en werd het nog net géén licht voor we naar bed gingen, maar de avond was er één om op terug te kijken en daarbij zijn Deborah en ik door iedereen wáánzinnig verwend. Nogmaals dank jullie wel allemaal.

A TRIP TO MEMORYLANE

Zoals eerder gemeld heb ik van Ans een onwijs leuk cadeau voor mijn verjaardag gekregen: een fotoboek met allemaal foto's uit (van) de Oude Doos.

En misschien zijn niet alle babyfoto's van mij, maar leuk zijn ze wel!!

Een selectie hieruit wil ik jullie niet onthouden.

Editie.NL

Gisteren zijn Deborah en ik nieuwe onderdelen (lees motorkap en radiateur) voor haar gebutste Cuore gaan halen in de buurt van Rotterdam en op de terugweg bedachten wij, kom laten we eens langs de Ikea in Delft gaan. Altijd leuk zo'n koopjes expeditie. Zo gezegd zo gedaan. Auto in de parkeergarage en wij op pad. Lopen we langs de parkeerplaatsen, staat er een Renault met de motorkap open, zeg nog tegen Deborah, heeft hij even pech. Ja leuk hoor, springt de man ineens te voorschijn met een microfoon en camera en duwt die onder onze neus, met de vraag : "weet U waar het oliepeilstokje zit". Werd er een item opgenomen voor RTL-4 Editie.nl, hoe goed kent u uw auto en is uw garage te vertrouwen. Maar natuurlijk wisten wij zelfs bij een Renault het oliepeilstokje te vinden, eruit te halen, af te vegen én opnieuw de olie te peilen. Ja had ie niet gedacht, zei ook met enige bewondering in de stem: "Nou u bent goed op de hoogte". Daarna vroeg de man aan Deborah, weet jij dan waar de remvloeistof bij gevuld moet worden?? In zijn stem klonk een sprankje hoop, zo van dat weet je toch lekker niet. Deb natuurlijk ook niet voor een kleintje vervaard en duikt met d'r hoofd onder de motorkap; "geloof hier, waar op staat break-fluid ?" Nog wat gelach en wat gekeuvel, wij de Ikea in en lekker eerst even geluchnt en daarna leuke "hebbedingetjes"scoren. Nieuwe oven wanten, onderzetters en wel allemaal voor weinig. Wij naar huis en een beetje lacherig om tien over zes voor de buis, want Editie.nl wordt om kwart over zes uitgezonden. En ja hoor daar was de leader over het item, wij toch wel een beetje nerveus nu, stel je voor dat Joop van der Ende dit ziet en zegt: "op hun heb ik m'n hele leven gewacht, zij worden de sterren van GTST of een ze krijgen een eigen talk-show". 'T zal je maar gebeuren.

Maar goed, wij verder kijken en wat denk je?? Dag tv- carriere........... Wij wisten n.l. te goed hoe e.e.a. in z'n werk ging. Hadden dus NUL entertainmentwaarde, grrrrrr. Nee dan die domme dozen die wél werden uitgezonden: Goh meneer een oliepeilstokje, hihihi, wat is dat???? Ben echt wel blij met m'n haarkleur en de daarbij behorende intelligentie, maar soms, heel soms kan het best wel leuk zijn om iets niet te weten...................

Pure nostalgie

Maandagavond kwam ik uit mijn werk en weet je er was post, voor mij helemaal alleen, uit Hong Kong. Dacht was dat nou, en nieuwsgierig als ik ben heb gelijk de enveloppe opengerukt( ja echt waar). En weet je wat dat was? Een fotalbum door Ans in HK gemaakt met allemaal foto's uit onze jeugd, maar met voornamelijk babyfoto's van mij. Ter ere van mijn a.s. 45ste verjaardag.
Echt pure nostalgie........ helemaal geweldig.

Nu wilde ik jullie mee laten genieten van een aantal foto's misschien kennen jullie die wel o.a. een waar Ans en ik verkleed zijn als cowboy's, maar.... krijg ze vanuit de hotmail niet op het blog gekopierd. Jammer, Jammer.

Ik weet Het!!!

Gisteren kreeg ik een heel subtiel berichtje van mijn zus Ans: Dat ze al twee weken tegen het zelfde blog aan zat te kijken en of dat ik het "even" wilde updaten. Ach en ik ben de rotste niet dus........

Het is niet zo dat er niks gebeurd is in de afgelopen tijd bij de familie Demmenie, in tegendeel eigenlijk veel en veel te veel op op te schrijven. Ik krijg dan ook subiet last van een "writersblock". Waar te beginnen en wat te vertellen. Nou laten we dan maar bij het eerste beginnen:

Ron heeft sinds twee weken weer een baan en is daar héél druk mee, had n.l. een inwerk periode van 1 1/2 dag. Best relexed nietwaar? Hij is aan de slag gegaan als inkoper van staal, het maakt hem niks uit of ie nou auto's gebouwen, diensten of staal in moet kopen. Draait ie z'n hand niet voor om. Nou zul je moi niet horen klagen dát Ron weer wat doet, maar er kan hier ook nooit iets "normaal" gaan. Ik bedoel, de ene dag een gesprek (als gevolg van vele daaraan voorafgaand) en de andere dag beginnen(!) Ja, ja zo gaat dat dan bij de familie Demmenie, wij doen géén halve zaken. Maar dáár moet je als gezin toch ook weer even "inkomen". Ik was natuurlijk best wel verwend, als ik ging werken, zorgde Ron voor de rest...... Tja, dat was nu dus over en na een heleboel practisch geregel en afspraken maken met het gezin, loopt dat dus weer.

Onze Deborah zit in haar laatste periode voor dat ze haar Fysio- papiertje op zak heeft, dus druk, druk, druk. Dit is echt blokken. Daarbij nog werken voor haar vakantie( 10 dagen surfen in Frankrijk van de zomer), dus Deb is best wel busy. Zo druk dat ze afgelopen donderdag haar lieve kleine Cuore op de achterkant van een hele grote, maar vooral hele stevige Hyundai Santa Fé(jeepachtige) parkeerde. Een kleine kopstaart voor de dame!! Gelukkig mankeerde Deb zelf, afgezien van een "beetje"(understatement) spierpijn niks, alleen de Cuore is er slechter aan toe:
Op gekruld motorkapje( grappig joh, de afdruk van de trekhaak van de voorganger zit bij Deb d'r motorkap ergens in het midden), verbogen bumpertje...... heel zielig voor de Cuore. Misschien ga ik d'r wel opgeven voor de grote beurt. Maar goed dat is maar blik, ben allang blij dat ze zelf niks mankeert.

Dan ons lekkere ding Laurens, zit óók in het examenjaar VMBO. Leuk hoor, speling van het lot,
twéé kinderen in één gezin in het examenjaar. Hoezo? Nooit een saai moment hoor, dan is de een weer wat kwijt, dan weer de ander, kijken ook nog eens naar elkaar zo van heb jíj het soms wegggemaakt?? Regelmatig vliegt én het hormoonpeil en de adrealine hier omhoog. Nee hoor, Laurens doet ontzettend zijn best en we duimen voor hem dat het allemaal gaat lukken. Gelukkig heeft ie een heel leuk vriendinnetje, Roos en ze gaan al een paar maanden met elkaar.
Daarbij heeft Laurens een gezellig baantje, twee avonden in de week Indische maaltijden bezorgen voor de lokale Indo( is er trouwens maar 1 van in Leiderdorp) en 1 avond op zaterdag avond werkt hij in het restaurant van die zelfde Indo. Gisteren nam hij van die sesam/karamel koekjes mee. Die heten toch Ting ting?? ( jeugd sentiment).

En met mij? met mij gaat alles goed, afgezien van een paar pijntjes hier en daar gaat deze dame op naar de 45!! Goh, kan al bijna m'n seniorenpas aanvragen!! Lekker aan het werk en weer wennen aan de nieuwe omstandigheden. Nou kan je zeggen dat went best snel hoor!!

It's a beautifull day, the sun is shinning..........

FINDING NEMO....

Soms, heel soms wordt een mens bevangen door nieuwsgierigheid; wij dus ook want niets menselijks is ons vreemd. Kennissen van ons hebben het recent weleens gehad over NEMO in Amsterdam en het toeval wil dat Ron daar binnenkort eens gaat praten. Om eens te kijken wat dat NEMO inhoudt zijn we vandaag eens gaan neuzen. Nou dit hadden we moeten doen toen die gasten klein waren!!!! Ontzettend leuk zeg, allerlei wetenschappelijke proefjes e.d. op kinderlijk niveau. Dus ook voor mij te begrijpen.

Nee zonder dollen, hartstikke leuk.

En nadat we in NEMO uitegekeken waren, zijn we als echte toeristen ook het namaak "VOC"schip gaan bekijken. Wat waren die mensen klein vroeger zeg!

Daarna zijn we nog een lekker eindje gaan lopen richting het Waterlooplein, denk dat het daar op zaterdag erg gezellig zal zijn, maar op zondag uitgestorven. Dus zijn we maar een beetje daar door de buurt gaan wandelen en weet je waar we terecht kwamen in de straat waar een scene is opgenomen van de film "Alles is Liefde". Deborah had een dejavú, maar hier was ze écht nog nooit geweest...... het lampje ging branden en Deb zei dat deze straat gebruikt was in de film.